ماده 1
هیات وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۱/۳/۲۴ بنا به پیشنهاد شماره ۹۶۲۷/۱ مورخ ۱۳۷۰/۱۱/۲۱ وزارت مسکن و شهرسازی، و به استناد ماده (۱۷) قانون زمین شهری (مصوب ۱۳۶۶) آییننامه اجرایی قانون زمین شهری را با اصلاحات زیر تصویب نمود:
فصل اول – تعاریف و مقررات مربوط به عمران زمین‌ها
ماده 1
منظور از عمران و احیای قابل قبول مذکور در قانون زمین شهری (که از این پس قانون نامیده می‌شود) عمومات یاد شده در ماده (۱۴۱) قانون مدنی و مقررات بعدی در باب احیا و عمران زمینهاست. عملیاتی از قبیل شخم غیر مسبوق به احیا، تحجیر، ریختن مصالح در زمین، حفر چاه و نظایر آن، عمران و احیا محسوب نمی‌گردد.
تبصره – تناسب میزان زمین عمران و احیا شده با در نظر گرفتن مساحت زیر بنا، مساحت کل زمین و فضای عمومی آن یا سطح زیر کشت، آیش و سایر تصرفاتی که با در نظر گرفتن مفاد این ماده، عمران و احیا محسوب می‌شود، طبق دستورالعملهای صادر شده توسط وزارت مسکن و شهرسازی تعیین خواهد شد.